Islık,ıslık

mevsim son bahar
kavakların dallarında hışırtılar
aralarında ıslık ıslık bir rüzgar

bir ömrün hesabını sorar gibi
iç çekişlerimin her biri bir intihar

zamana çizdiğim yüzün
içime taht kurmuş hüzün gibi

otopsi masasımda
cüssesi paramparça kadavra
içimden bir şeyler kopuyor.

Her birimize bir şarkı düşüyor
al ıslık ıslık savur gecenin koynuna

gözlerini bir hayale kapadığında
yüreğinle son kez dokun
giderken veda etmeyi unuttuğun adama...