İsme İhtiyacı Olmayan Hisler

Odaları bomboş bir ev gibiyim şimdi
Tüm eşyalar toplanmış
resimler sökülmüş duvarlarımdan
Ve paylaşılan yıllarıma sorulmadan
çekip gidilmiş

Anıların boşluğunda unutulmuş
solmuş yarım bir fotoğraf parçasında
kurumuş gözyaşları

İstemeden kapatılan bir kapının
yankılanan soğuk sesi
Ve sabahı görmeden gece
kayan son bir yıldızla
çekip gidilmiş

Sabah terk edilmek zordur
Güneşi göre göre gitti mi birisi
hep o günde kalacaksın demektir

Gece gidilmeli
Yastığında kururken gözyaşların
sen boşluğuna sarılıp
karanlıklara daldığında
O'nsuz
yeni bir güne başlamaya
alışacaksın demektir

Kurutulmuş gözyaşlarıyım şimdi
hiç dokunulmamış
Tüm pınarları kurumuş
Ve damla damla düştüğüm
yanaklara sorulmadan
çekip g i d i l m i ş