İsmini Unuttuğum Bir Film Gibi

şehir tenha, ıssız, yorgun
ölümle yaşam arasında, soğuk

üzerinde kimliksiz kaldırımların
akordiyon sesleri

yırtık pırtık eldivenli
gececilerin parmaklarında kayan

tekil

tekil şu an herkes

parkları dinleyemiyorum
çocuk sesleri hayatın yamalı ceplerinde
yağmur yağmayacak gibi
kötü bu vaziyet
korkuyorum

tünelleri izliyor yokluklar
ucu yok
ışık yok
buharlı intiharlara meyilli
uzun raylar

yoğun bir bulantı var hissediyorum
Venedik üzerime çöküyor
dev gondolların sallantısı

bıçkın bir sokak
başıboş masumiyetlere çöküyor

seviyorum seni çekine çekine

bugün aşk
ismini unuttuğum bir film gibi
ana karakterler
mekanlar
en can alıcı sahne
hepsi aklımda
fakat ismini bulamıyorum koyduğum yerde

söyle

adım ne benim
benim adım ne