Issız Bahar
Hazin ıssız bir mevsim adı sonbahar
Sararan yapraklar sararan yüzler
Toprağa karışan yapraklarla beraber
Seven kalpteki ümitler, hayaller
Kuşlar bile terk ediyor çıplak dallarI
Yalnızlığa mahkum ediyor, masum ağaçları
Yine dimdik göğe yükseliyor
Sanki yalnızlığına gururu ile isyan ediyor
İste sonbahar işte ben
Bir ağac kadar yalnız ve doğa kadar sessiz
Çırpınan havalarda, ne beni,ne onları
Saracak, koruyacak heyhat kimse olmayacak.