İstanbul 1

Ey İstanbul
Acılar kraliçesi İstanbul
Denizinde dert açar
Ne ben mutluyum nede
Sen üzgünsün
Sevgilimi dertlerinde saklarsın
Durup durup
Hep kız kulenle övünürsün
Gizli mabedinde saklı sevdan
Aşklarında hüzün, hıyanet var
Neden bir araya gelemiyor
Aşkların, âşıkların
Hep birbirine hasret iki yakan
Bak galata kulesi ağlayıp durur
Hasretle bakarken aşkı kız kulesine
Ve sen hala övünürsün
Kızını mavi Marmara'da saklarken
Ayasofya'da yeni güne hazırlanır
Bir telaş sarmış sahillerini
Kum kapıda balık kokusu varken
Haliçte gemiler dolusu aç yatar
Fatihin ordusu aşmış denizleri
Ve namın yürümüş senin
Salacaktan kız kulesinin sesi gelir
Kabataş tan galata kulesine hediyesidir
Gece karanlığında fener alayı
Ve sen inatla aşklara karşı niye direnirsin
Ki sen ey şehr-i İSTANBUL'SUN