İstanbul
Biz dört arkadaş
Bindik arabaya
Düştük İstanbul yoluna
Yavaş yavaş
Amacımız İstanbul'u gezmek
Taksimi,Beşiktaşı,Beyoğlunu
Canımız çekti
İçimizden geçti bira içmek
Doğruca tuttuk yolunu
Çiçek pasajının
İçerken zaten korktum inanın
Kalktık gece yarımı gösteriyor
Tam yatmaya hazırlandım
Uyku tutmadı
Camdan bakınca irkildim
Pislenmiş kokuşmuş bu şehir
Saatler birbirini kovaladı
O bile durdu çalışmıyor
Takadı kalmadı
Habire yerinde sayıyor
Fuğuşun pisliğin biri bin para
Çok üzüldüm
İstanbul bende bıraktı yara
Dönerken uğrayalım Çamlıcaya diye düşündük
Vurulmuşa döndük
Çamlıca tepeleri dönmüş çöplüğe
Böyle olunca İstanbul
Yıldırım nasıl bakacak geleceğe
İbrahim bey... İstanbulun nüfusu arttıkça bahsettiğiniz problemler artıyor...Ben,sizin görüşünüze %de%katılıyorum...Şiirinizi de çok beğendim...Aman,yanlış anlaşılmayayım..Selam ve sevgi ile..
Saygıdeğer arkadaşım bu şiir elbetteki İstanbulumuz tarihi değerleri olan bir şehrimiz:Ben İstanbul'un kötü olan tarafını 15 sene evvel ziyaretimde resmettim.Bugünkü haliyle değil.Ama yinede gece saat 1-2 lerden sonra çıkın i İstabbul sokaklarına.Ben bunları yazdım.Tabiki o sizlerin görüşü. Yinede yorumlarınız için teşekkür ederim. Sağolun
1971-76 arası İstanbul'da kaldım,orada çalıştım(Sultanahmette)o zaman çok güzeldi,sadeydi..Çok değiştiğini biliyorum..Şiirin,beni maziye götürdü ama üzdü aynı zamanda...İstanbula ve kendinize iyi bakın...Yürekten kutluyor,başarı diliyorum..😙😙😙😙👍👍👍
İSTANBUL, pislik vs. değil aslında yaşamak lazım harika bir şehir....