İstanbul Gibiyim

İstanbul'da gün bugün
Gün olup keskin cümlelerle kesiliyor sesim
Ah o güzelim aşk olmasa !

Bildiğimiz özlemin den hali çekimi
Mesela yağmur kırılması
Tuza köpüren deniz

Varsın renk renk sussun ebrularım
Suda öylece dursun
Ruhumuz sağ olsun be canım
Sol olsun deli mi ne olsun aşk

Dizelerin kimi gelinlik kız gibi
Kiminin göze gelmiş zamanları saçlarından uzun
Hemen gelsen diyorum yanımda olsan;
İstanbul'un her yerine küstüm bugün konuşmuyorum !

Yıllara gidince insan
Yüzünde kayıp gülümseme bulunur
Bu yüzden bu şehirde zaman yok
Hala iki yüz bir aşk'a durmuş günleri

Hisar'da taş olmuş tarihin ruhu
Başımda bir Anadolu bir Selanik türküsü
Yürüdüm yürüdüm denize uzak vapurun üstü
Bahaneler uzattım martılara almadılar yalnızlığımı

İstiklal Caddesi'nde salıverdiğimiz mutluluk
Yalıçapkını sırtlarında koyu yeşil ertelenmiş
Bakışlarımdan öptüm öptüm kuşları kuş gibi
Şiirin içinde uçuyorlar bak!

Beni yağmura ver !
ya da boş ver
İçim ana dolu
İçimde asal sayılar !
Anılar yalnızca anılara bölünüyorlar.
Bana doğru yaşa sen yaşa..
Satır arasından kılıç çekerek geçmişim
Tarih gibi beklerim be canım
İstanbul gibiyim..

Dünyanın orta yerinde Markiz yalnızlığı bu
Yenileyip umudu eskileri vermem sana hey gidi Levi !
Antikacı Levi İstanbul Caddesi gibi yaşlanmışsın
Sattığın eşyalar gibi sende kalmışsın hayattan

Sevdiğim şiir yanımda değil
Kanatlarımda şehirler tıka basa
İçmedim, gitmedim Balık Pazarı'na ne işim vardı sensiz?

Gözlerim dalmış denize
Hayalinle karşılıklı oturuyorduk
Masamızda yatıyordu yine memleket
Bir bilen yaklaşıp sordu;
Görünmüyor sazendeniz?

Kulakları çınlasın günlerin dedim içimden
Issız mavi özledim seni Pier Loti'de..

Böyleydi İstanbul; sen ben kalabalığı işte!