İstanbul Otelleri

Bir ney sesiyle avuçlarımda erir zaman

İçimde şimşekler çakar
Bitimsiz fırtınalar kopar
Sarhoş gölgemle birlikte
Ilık ruzigara bile
İstanbul otelleri kapılarını kapar

Bir ney sesiyle avuçlarımda erir zaman




Fikrimin kazan kaldırdığı dar vakitlerde

Ruhumun tek sığınağı
Kuytularda İstanbul otelleri
Geceler üst üste kapanır üstüme
Renkahenk şarkılar susar
Kopar şiirlerimdeki telgrafın telleri

Fikrimin kazan kaldırdığı dar vakitlerde




Aklımın firar ettiği ışıksız yollardan

Yürüdükçe otele doğru
Uzadıkça uzar yokuşlar
Yenilip de ben gibi
Ruhundan vurulup gün aşırı
İstanbul otellerine döner garip kuşlar

Aklımın firar ettiği ışıksız yollardan




Çıplak ayaklı bir çocuk olup gözlerimde

Her mevsim gibi gelip geçer
Apansız nevbahar ve kar
Bir yangın gibi bir şarkı gibi ağıt gibi
İstanbul otellerinde son bulur
Hazan ile sonbahar

Çıplak ayaklı bir çocuk olup gözlerimde




Düşe kalka yorgun argın kaçıp saklandığım

Bu şehrin dar sokaklarında
Bilirim hep aç köpekler ulur
Hüzünlere, sürgünlere yorulan
Bütün sevdalı rüyaların
Herbiri İstanbul otellerinde son bulur

Düşe kalka yorgun argın kaçıp saklandığım