İstanbul Sokaklarında Bir Afiş

bir sokak afişiyim
şehrin loş ışıkları altında
insanları izliyorum yirmi dört saat
sabah papyonlu şapkalı züppeler
akşam içkili serseriler....
biliyorum farkımda değiller....
kıpırdasam farkedilebilir miyim acaba
yada haykırsam sesimi duyurabilir miyim
bir sokak afişiyim ....
başlı başına koca bir şehirim....

bir sokak afişiyim...
öyle sessiz...
ve bir o kadarda soğuk....
şehri izliyorum soluk soluk
yediden yetmişe hepsi ayrı bir dertte
binbir çeşit insan var bu şehirde bu sempte
anlamaya çalışıyorum...
ama hepsi sanki karmaşık bir denklemde
bir sokak afişiyim....
sanarsın şehrin ta kendisiyim

bir sokak afişiyim.....
serserilerin küfrünü yazdığı....
aşıkların sevdalarını kazıdığı.....
papyonlu züppelerin...
iş olsun diye yüz çevirip baktığı
işte o zaman nefret ediyorum kendimden...
sessizliğimden....
ah bir konuşabilsem ...haykırabilsem
ne derim .....bir bilebilsem....
bir sokak afişiyim...
hayatın ta kendisiyim...