İstanbul'dan Yoksunum

İstanbul'dan yoksunum..
Bilmem kaç gecedir yokluğun,
Şehre türlü türlü felâketler uğramış,
Fırtına sonrası gibi
Heryer hareketsiz ,harabe...

Rengi bile terketmiş bu şehri..
Heryer gri , koyu gri.

Şehir kapalı..

Melekler sınırı dışında sanki..
Kar'ın tanelerini tutamıyorlar.
Melekler üzgün ama
Umursamıyor kimse, umursamalarda terketmiş bu şehri..

Yok oluyorlar..

İnsanlar da yok gibi sevgili
Birbirlerini görmüyorlar, duymuyorlar, hissetmiyorlar
Birbirlerinin hayatlarından geçmekten midir bilemem
Yorgunlar
Hayat onlara hiç bitmeyecekmiş gibi ağır geliyor
Mesai bitimine dakika sayar gibi hepsi.!

Aşktan sefil..

Erosta da ok kalmamış
'Yani üzülme kimse sevmeyecek beni,
Ben de sevmeyeceğim kimseyi..'

Eski aşıklardan bile kalmadı bu şehirde
Hepsi şehrin altında,cennette büyük ihtimal..
Yenileri olmuyor, olamıyor.
Üstelenmiyor..
Uğraşmıyor artık kimse kimseyle,bir şeyle..

Herşey basit..

Ardın bu..
İşte bunlar bıraktıkların..

İstanbul'dan yoksunum..
Bilmem kaç gecedir yokluğun, saymadım..
Saymadım canım kalır diye kursağımda
Bilmem işte o sebeple,
Kaç gece olmuş sevmiyorum seni..sevemiyorum..