İşte Böyle Gelirmiş

Fırtınaya oda dayanamadı
Yenik düştü....
....ki koca çınarın aklında bile yoktu.
Devrilmek..
Ne kökleri tutabildi onu
Nede devasa gövdesi
Önce kuşlar kaçıştı
Sonra yaprakları soluklanamadı
Son yaprak düşerken dalından
Fısıldadı..
Böyle gelirmiş demek ki
Ölüm dedikleri...

Bulutların raksı vardı gökyüzünde
Sandal da bir adam
Ondan başka kimse sorgulamadı bulutları
Şairdi .!
Son kadehini dipleyip
Son sigarasını tüttür dü
Yazdı yazdı son yazdıkları..
Böyle gelirmiş demek ki
Ölüm dedikleri...

Gözlerinde..
Nedenlerini bilemediği nefretle
Pusudaydı çakal...
Çöktü tetiğe bir daha bir daha
Yirmisinde bir fidan...
Kınalı bir ana kuzusu
Düşerken toprağa
Tutunmaya çalıştı son bir gayret çalıya
Önce gözlerinin feri söndü
Sonra ayakları karıncalandı
Bedeni buza keserken
Çakal geçirdi aklından
Böyle gelirmiş demek ki
Ölüm dedikleri...

Görmüştü..
Hangi yöne dönse
Hangi yana adım atsa
Aklındaydı artık.!
Belki şimdi,belki yarın,
Belkide sonra ki bir gün
Ama mutlaka..
Sessizliği bozacaktı bir mermi....
....Ve önce gözlerinin feri sönecekti
Ayakları karıncalanacak
Bedeni üşüyecek
Ölüyorum deyip..
Ölecekti neden öldüğünü bilmeden...