İşte Bu Yüzden

Çocuk !
Sen ki bir kediyle gevreğini hiç paylaşmadın
Bir çocuğun göz yaşını şefkatle bir mendille silmedin
Bir başına kalıp saatlerce uzayın ne kadar büyük
ve kendinin ne kadar küçük ve önemsiz olduğunu düşünmedin:
Söyle şimdi nerede matematiği bu işin ?

Sen hiç dağların tepesinden kendi sesinin yankısını dinledin mi ?
Kimsenin uğramadığı bir köyde yalnızlığını bir kaval sesiyle paylaştın mı ?
Sen hiç ışığı olmayan evlerde bir başına kimseyle konuşmadan kaldın mı ?
Sen bir cama bakıp buharına adını yazmadan durabildin mi?
Söyle şimdi nerede kaldı müziğim ? dilim ?
Yoksa o da mı 'giydirdi sırtına kilim ?'

Sen ki hiçbir şeyi irdelemeyen çocuk
Bak bir ota,bitkiye,dağa,taşa...
Yapabilir misin benzerini?
Doğada kopya olmuyor çocuk ...
Kar üşütüyor,güneş yakıyor,'su boğuyor' çocuk...



Yaşlanmayacağını sanma
Bir gün ulaşacaksın daha yaşlı günlere
Geride hiç olmazsa birkaç damla hediye
Göz yaşın kalacak
Buna da hayatın kimyası diyelim...
Fizik belki yaşlanınca anlaşılacak
Matematik zamanın tik tak larında,
Ve bir gün ıslanacaksın kendi göz yaşlarınla
Yağmurlar yanında serpinti kalacak...

Umudumuz;
İnşallah !
Matem olmaz bize gelecek yıllar
Sonsuza kadar çarpar (x)kalbimiz
Sonsuza kadar toplarız (+)sevgileri,çoğaltırız
Çıkarırız(-) aramızdan sevgisizleri
Ve paylaşırız (/) dünyadaki güzellikleri...

İşte biz bu yüzden yaşıyoruz çocuk...
İşte biz bu yüzden yaşıyoruz çocuk...

- 11.02.2013 Saat: 15:34