İşte Hakikat

yıkılmazdı
üzerime gökyüzü
akıl gibi
toprak altında yatan.

zamansız tomurdu
yıkıntılar arasında seçilen sancı...

hani soruyorum ya
sığınıp gülüşlere
sürdüğüm mut
kırmızılarla dudaklarıma

yalann...

bir bilsen nasıl devretti acıyı
pasla sıvalı
yarınların hükümsüz diline

cevap bekler durur
hilal'den dolunaya'a
durmaksızın güne ve geceye...

umut olup dudaklarda
inan;
neye şükür ?
gerçekleşmese de
göğe bağladığım
halihazırda muamma...

esrarengiz
henüz çözülmeyen
dokundukça virana çeviren
dost gözlü aşk...

müptelalıktan kurtulduğun tad gibi
hiç çıkmazya aklından
hani dökersin
bulut bulut sevdayı suya
el olur dil olur
okyanustur
mavidir her tonda
sessizce dökülür
kutsal sonsuza
an'da kalan tınılarla
dokunduğun hakikat...