İşte Oraya

(Münezeh bir vakit)

en koyusuydu yeşilin

tonlarıda vardı

sarı/ya çalan

ruhu talan

ve

vaktini dolduranlar

billur sularda

raks ediyorlar

cezbe buralarda

Monet taplolarını kıskandıran

eşsizliğe sahip olmanın gururuyla

sessizlik dinginliği beslerken

ahraz opera ziyafetinde

yer yer aryalar yükseliyordu

rüzgarın cılız ıslığında

maviden de mavi

bir düş

uçmak

hayallerine kanat çırpmak kuş kanadı değil

kendince 

kendin gibi

çırılçıplak

yalın

uzak çok uzak iklimlere

Özgürce

"Menekşe "