İstedik ki

ekim de gidiyor, güzelim

89 güzünü de yarıladık sayılır

yarıladık sayılır sevdamızın ömrünü

nice zıpkınlar yedik, kan köpüklü sularda

zulüm, bir burgu gibi oydu yüreğimizi

ölüm tâcirleri gördük

gelgelelim yılgınlığa kaptırmadık paçamızı

gökyüzünün sereserpe mâviliğini

yeryüzünün çalkantısını, dinginliğini

yaşamımızın yaralı târihine

sözcük sözcük işledik

buğusu üstünde ekmeği

özgürlüğün gül rengini

barış geleneğini

özveriyle savunduk

istedik ki: konuşmak gülmek sevişmek

gök çıngısı, can yongası, çiçek kokusu

yönetsin dünyayı

istedik ki: her öksüz, yıldız tozlarıyla donansın

1989

(*): Eliz Edebiyat, Nisan 2015, Sayı 76