İsyana

Hayata kafa tutanlar toprak altında
Çeneleri düşmüş derileri kurumuş
Kalmamış isyan eden gözlerinden eser
Yalnız günahlarına boğulmuş çürümüş bedenler

Dilleri yok ama çığlıkları var duyulmayan
Hançerleri zehirli yaşadıkları onca zaman
Toprağın üstünde ama toprağa kalleşlerdi
Ne toprak bedenlerine acıdı, nede kalanlar ruhlarına