İsyanım

Sevdanın yakıcı tatlı iğnesini bana batırdın,
Hançerin sinemi deldi de geçti,
Beni yaralayan hançer değildi,
İsyanım ayrılığa sahte gülüşedir.

Kumrulara bakıyorum ürkek ve tedirgin,
Bir kızın avuçlarında kırmızı gülü düşleyerek,
Güneş batıyor canım yanıyor canımın yanmasına değil,
Sevgiyi sevgiliyi alan talihedir isyanım.

Gelincik tarlasındaki savruluşlara,
Ayrılık hançerinin açtıgı kansız yaralara,
Tuz tadıyla susayan aşk susuzluğuna,
Bu çılğın ve kınsız sevdaya benim isyanım.

14 Şubat 1987