Isyanım Sana Annem

bir bebek saflığında yetiştirdin beni,
mutlu sonla biten masallarla uyuttun beni,
hesaba katmadın,riyakarlıkları,bencillikleri,
isyanım sana annem,başkasına değil.

çıkarsız sevmeyi,hep iyiniyeti öğrettin,
hainliği,vefasızlığı hiç söylemedin,
fitneliği,fesatlığı kalbime sokmadın,
isyanım sana annem,başkasına değil.

yalan nedir?bilmedim hayatımda,
dürüstlükten taviz vermedim hayatta,
kaybeden yine ben oldum,şu sahte dünyada
isyanım sana annem,başkasına değil.

hayat anlattığın masallardan ibaret değilmiş meğer,
insanlar sokulurmuş,menfaati varsa eğer,
gerçek sevgi ne kıymet görürmüş ne de değer,
isyanım sana annem,başkasına değil.

kötülük tohumlarını kalbime ekseydin,
az da olsa hainliği beynime işleseydin,
bu kadar acı çekmezdim,vefasızlığı öğretseydin,
isyanım sana annem,başkasına değil.

03 Aralık 2008 104 şiiri var.
Yorumlar (5)
  • 15 yıl önce

    Bulut Kara gibi düşünmüyorum.Burada konu kimin kabahatli olduğu değil ki.Sayın Canaslan da ''isyanım sana''diyor ama bu aslında yürekten bir dertleşme.Suçlama yok ki ortada.Sevgi içinde büyüyen,kendini tanıdığı günden beri,ebeveynlerinin mutlu evliliği, birbirlerine ve çocuklarına olan sevgisini,bağlılığını,mutluluğun sıcaklığını göre göre büyüyen çocukların ruh yapısı da, öyle temiz,öyle saf,öyle huzurlu oluyor,otomatikman.Bunun böyle olmadığını hayat onun kafasına vura vura öğrettiği zaman,kişinin isyan etmesi kadar normal bir şey yok.İsyan aslında ebeveynine değil,şairin kendine,saf ruhuna.

  • 15 yıl önce

    hayat bir savaştır ve savaş kazanılır ya da kaybedilir ama dersler hiç bitmez çünkü hayat okulu mezun vermemiştir. Onun içindir ki bu şiirini yorum olarak değil eleştiri olarak kabul etmeni istiyorum. Uzun tartışma için form açarsan katılırım....

    Hatalarımızın üstünü örtmenin en kolay yolu başkasına yüklemektir...

    hayatta başarılar... size...

  • 15 yıl önce

    Biz o yaşlarda ne kadarını anladık ya da anlamaya çalıştık. adına çıkar dünyası diyelim ki hepimizin içinde bu gibi şeyler vardır. Yapılmış ve yapmışızdır, ama bunları tutup kendi hatalarımızı görmeden anne ve babaya yüklersek sanırım mesaj önemini kaybeder ve kimsede ciddiye almaz... annesin yada ileride olacaksın bunları tek tek çocuğuna öğretmeye kalktığında onun küçüçük ve giderek büyüyen bilgiye aç beynini yanlışlarla doldurursan, asosyal bir yapıya girer. bırak karşısındakini kendine bile güvenmez olur... (2)

  • 15 yıl önce

    Biz o yaşlarda ne kadarını anladık ya da anlamaya çalıştık. adına çıkar dünyası diyelim ki hepimizin içinde bu gibi şeyler vardır. Yapılmış ve yapmışızdır, ama bunları tutup kendi hatalarımızı görmeden anne ve babaya yüklersek sanırım mesaj önemini kaybeder ve kimsede ciddiye almaz... annesin yada ileride olacaksın bunları tek tek çocuğuna öğretmeye kalktığında onun küçüçük ve giderek büyüyen bilgiye aç beynini yanlışlarla doldurursan, asosyal bir yapıya girer. bırak karşısındakini kendine bile güvenmez olur... (2)

  • 15 yıl önce

    s. canarslan...

    bu şiirini okuduktan sonra gittim bir kaç şiirini daha okudum, şiir adına güzel ama şiirin bir başka görevide mesajların nereye nasıl verildiğidir...

    öncelikle hiç bir ebeveyn çocuğuna bu yazdıklarını öğretmez, bunlar zaman içinde çocukluktan ergenliğe giden adımlar içinde yaşanmışlıklarla ve onlardan ders almakla ilgilidir. Bunlar arkadaş, sevgili, dost ve kardeşler arasındaki ilişkilerle davranışlarla zaman içinde ortaya çıkar... ebeveyn bunları yaşadığında ancak sana yaşadıklarından örnekler vererek yol gösterebilir. (1)