İtiraf Perdesi

Gümüş sokaklarda süzülen soluk bir ışık
Bir mum oluyor evde, bir mahya tepelerde
Kendi içinden de içeriye gitmeye alışık
İtiraf perdesinin aralığından seyretmekte

Derdest koyu ruhların yüzünde bekletildim
Bir aşina elin dokunmasına talipmiş yüreğim
Sarılmış kucak dolusu nağmelere eğildim
Duyan da gören de yok, boşmuş her dileğim

Gümüş sokaklarda yan yana gezen iki ışık
Varmış sanırdım, hayret ve şaşkınlık gönüllerde
Sanırdım ki ben, ben ile her zaman barışık
Sızıya ilaç bulamayınca, gönül delirmekte