İtiraz

kendime dert ettim
kafamı taktım
huysuz bir çocuk gibi
bırakamıyorum
inatla çarpışıyorum
neden,niçin nasıl
sorularıyla
cam kırığı sanki yüreğim
acıyor ve kanıyor
ya ,
itirazlarımı saklıyor
veya
saklanıyorum
ya da ,
gözü kara oluyorum
bazen kırılgan
karanlıklara mı söyemişim
hiç karşılık görmemişim
konuşunca ben
çılgın dalgalar doruğu
oluyorum
susunca da tutamıyorum
içimdeki çocuğu
oysa
iki tarafı ağaçlı yollar
kokulu bahar
açan çiçekler
yeşil kırlar
ağaçlar ,kuşlar
ben böyle günler
böyle renklerle olmalıyım
ah
vaz geçmek mi
davamdan
yoksa
peşini sürmek mi
aldırmadan
beni kararsız bırakıyor
duygular
yaprak düşer gibiyim
konuşurken
parçalıyorum kendimi
kendimi tanıyamıyorum
birileri duysun istedim
feryadım bu yüzden
itirazım var dedim..


17.01.2018
Mustafa kaya