İyi Bak Kendine

Sesi görmek önemli
Kokuyu duymak
Acıyı koklamak
Nesneyi tatmak önemli

Yarını geçmek
Dünü beklemek
Taşıma suyla değirmen döndürmek
Yatakta yürümek
Yolda uyumak
Hayali tutmak önemli

Kolaydır her şeye açısından bakmak
Hele bir düşün!
Her şey olmuş tepetaklak
Bir sen düzgünsün ayaküstü
Ya da her şey düzgün de
Sen yamuksun eşyalarına göre

Hayat bu işte
Çaldığın kapı sessiz
girdiğin oda boş
Oturduğun sandalye soğuk
Ve sen..
Duvara çiziktirdiğin kendi kanunlarına göre
İdamlıksın belki de..

Sen yazmışsın kaçarın yok
Mahkeme kurulacak kendi evinde
Yar-gılanacaksın...

Hayat mahkemesi
Hakim : dost bildiklerin
Savcı : cüzdanında taşıdığın onun resmi
Avukatın yok
Ve sen sanık sandalyesindesin...

Toplanmış konu-komşu herkes
Herşey bir şeyi temsilen vazife başında
Masa, sandalye , kapı , pencere
Şu soğuk yorgan
Şu kirli eşyalar
Şu isli tencere...

Her nesne , her eşya sorgulama faslında
Cezam çoktan kesilmiş aslında
Hüküm giymişim ebedi mutsuzluğu
Umutlar tükenmiş
Hayaller suya düşmüş
Ve kangren olmuş duygularım
Sen uzaklardan bakmışsın halime
Öyle kayıtsız... öyle vurdumduymaz
Yine de kırılmadım...

Kırılmadım işte...
Umudum kırıldı
Mutluluğum kırıldı
Onurum kırıldı
Paramparça oldum
Yine de kırılmadım sana
Kırılmadım işte..

Zaten bulaşma matemime
Senin gözlerine mutluluk yakışır
Ben kederi yakıştırdım kendime
Gelirsen...
Yüreğin mutsuzlukla tanışır
İyi bak kendine...

17.12.1999