İyi Desem Kızıyorsun Kötü Desem Kızıyorsun
Bak şimdi ben kızmaya başladım,
Ne söylediysem sana yaranamadım,
İyi dedim kızdın,kötü dedim kızdın,
Ne lan senden benim bu çektiğim,
Kişinin bir ortası olur,ya iyi,ya kötü,
Ne başı belli nede seninkinin sonu.
Bir son ver bu gidişata,
Yersin Osmanlıyı yanaklarına,
Kızdım artık be ne bu tafra,
Çok biliyorsan al kelam sende.
Konuş konuşabildiğin kadar,
Vur kelimeleri utandırana kadar.
Olmuyor değil mi?Yapamadın,
Yapamazsın görüneni sen,
Böyle bu kadar da hafife alamazsın.
Ne sandın ki,
Minare görünüyor,
Kargaya kılavuz ne gerek.
Çıkamıyorsan içinden,
Sen dinle,ver bana bir kulak.
Boşuna uğraştırma buralarda beni,
Elaleme rezil rüshan ederim seni.
Sen seni bil sen seni,
Yoksa alırım elinden kalemini.
Kırk parçaya böler,
İyiyi de yazar kötüyü de,
Yazdıklarım sonra seni çok bozar.
Al sana benden de bu kadar,
Dost kalalım gel sen biz,
ÖLENE KADAR!
vaaayyy...bu şiirde tehdit sezdim bann tebriklerr...şiir adına sadece