İzah

Zamanı oyalar mısın yerime?

İzninle aklımı uyandırayım

Aşk yalın değil,devasa bir hece

Çoğu teferruat,gerisi yorum

Maziden sayfadır tanıdık yara

Tedbirli yürümeyi anımsatır

Şimdi tarifini sorsalar bana 

Gülüşü derdim;şahsına münhasır 

Gözlerin olsa umuda kefaret 

Bütün ömrümce kabahat arardım 

Zoraki sanma,gönüllü esaret

İnan tekrar nefes  alırdım.