İzimi Süren Pigmeler

Önce sinsi bir taarruza hazırlanarak
Siperler kazdınız süt kokan bebekliğimin
Kundak diplerine
Sonra da maskeli süvarilerle
İş birliği yaparak saldırdınız
Tahta beşiğime
Eli kolu bağlı bir masumun sıcak nefesinde
Ovarken ellerinizi
En güzel hisleri giyotine yatırıp haykırdınız
Bozuk akortlu aryalar doldurdunuz
Naftalin kokulu
Anonim hikâyelerime


Dinleyin beni
İzimi süren pigmeler
Yaratılırken tenimin atlına serilen sevgiyi bile
Kinâyeli mimiklerinize püskül yaparak sırıttınız
En keskin neşteriniz bile
İz bırakamadı irademe oysa
Yoksa bu yüzden mi
Bu kadar hırslandınız


Esmer haberlerimin sevincinde üzülerek
Köçeğe kalkıyormuş kirli elleriniz
Siz yine yürek surlarımdan yukarı
Çırpınıp durun bakalım
Bilirsiniz ki düştüğüm yerden
Bir avuç toprak aalarak kalkarım
Sizin öldüğünüz yerde de
Mübalağasız
Ben üç gün daha yaşarım


İzimi süren pigmeler
Daha kıkırdak bile olmayan
Omuriliğime vurduğunuz kazmanın acısı olmasaydı
Bir adım bile yalpalanmazdım da
Neyse
İntikamım sizin aşkı keşfedememeniz olsun benim de
Patlak balonlara üflemeye devam edin
Nasılsa erişemediğiniz dalda
Murdar üzüm kaldım
Tek zerre minnetinize de gözüm olmadı zaten
Sırf inadıma
Denize düştüm
Kendime sarıldım