İzinsiz Şiir

Dönecekler birgün
Ölüler mezarından kovulurken aşksız
Amansız bir kavgada çıplak
Bütün yalnızlığını vermek istiyordu allah
Güller dikenden bıkmış
Serde özlenesi bir yağmur bulutu
Hep bir melodi içinde yağarken
Ben göz yaşlarını bırakıyorum zamana
Dönecekler bir gün
Duvarlara yazılırken korkusuzca


Çekip gider derken azrail bahçesinden leş kargaları
Dünya senden ibaretti aslında

Dönecekler birgün
Bahara hediye ederken yeşili gözlerin
Aşk çıplak bir çocuk gibi
Yol uzak
Sicilinde özlem var kadınların
Ne yalan söylesin geceler
Karanlık kaçarken görmüştü oysa
Oysa yıldızlar yüreğine küsmüş
Ben adını mırıldanıyordum aslında

Dilimin ucunda aşk vardı
Sen susuyordun oysa

Dönecekler birgün
Sahipsiz çocukların ülkesinde acı ile
Bağıra çağıra kavga edecek güneş
Aydınlığı kefaret bırakırken yüzün
Ben herhangi bir cümleden tutuklu
Beraat ederken ayrılığımdan
Susma orucu tutuyor meryem
İsa geçmiyor yollarından

Musa asasını çöpe atmış
İzin alıyor yaradandan