Izler

İzler vardır
Biraz belirgindir, yüzümdeki kedere benzer çizikleri.
İzler, parmaklarından dökülen bir kıvılcım misali
Avuçlarımı bir kış beyazlığında tutuşturan çizgileriyle.

Gecenin yanağını sıyırır geçer karanlık bir şiir.
Köpeklerin gözlerinde okunur korkular.
Bir gece yarısı boş bir sokağın kaldırımlarında vurulur yalnızlığım.
Kalabalığım sana emanet edilir.

Hayat bazen gülümsemeyi de sever.
Beceremez
Gülümserken gözlerine benzemeyi...