İzler/in

Kalemim kıvrıldıkça sen düşen bir hayal daha eşlik ediyor satırlarıma yokluğunda
Ve ben...
Bütün tebessümlere rağmen gözlerimdeki çizgileri anlatıyorum yine

Güneş batarken alıp götürür bütün zamanımı
Bana bıraktığı ise sadece pencereme dizdiğim incilerim
Bir huzur kokusu sarar odamı ?sen-
Duvarlara hayalini çizerim, teninin yokluğunda çaresiz kalan parmak uçlarımda
Gözlerimde bir vuslat hayali
Kirpiklerimde yazdan kalma tuz

Sandıklara sarıp sarmalayıp sakladığım ömrümü
Sandık lekeleriyle sundum önüne
Ama hep bir şeyler eksikti bizde
Bilmiyorsun..
Ama ben biliyorum, sendin.
/Prangalarla yeniden tanışan yüreğim, bu kez yemin etti suretlerinde kaybolmaya/