İzlerin Sürgünü

İzlerin Sürgünü







gidiyorum

savrulduğum yollar üşüsün beni
öldüğüm bulvarlar bağırsın beni
yandığım yolculuklar titresin beni



biliyorum

en vurulgan sokağında uyanacağım
setubal’ın…
gece…
efsanelerini çavlayan bir kuğu
gibi bile olsa
bir ustura ışıltısında yorulduğum gibi
yorulacağım bedenine



biliyorum
kaçacaksın

honk kong’da
ikibindört yazında
bir banliyö treninin rüzgarında dağıldığı gibi
dağılacak saçların
çekik gözlü bir gölgeye dokunacağım
diyeceğim ki solukla kendini tanırım nefesini
asya kokacak, sen değilmişsin olacak
dizlerim yıkılacak
bekleme salonlarında öleceğim





peşindeyim
katlim kavim/ sürgün daim
en azından memleket kokan fularını bırak
bulmak için ütopya sancısın bu sefil kalbimde



biliyorum
gidiyorum





gidiyorum
sen bakma arkana sakın
göremem yoksa izini
çünkü o an
ben
ihbarlıyor olacağım
geride bıraktığım

bütün izlerimi






07 Ekim 2022 69 şiiri var.
Yorumlar (3)
  • Değerli yorumlarıyla, beğenileriyle şiirime bir kat daha fazla değer kazandıran sevgili şiir gönüllüsü dostlara ve şiirimi güne taşıyan değerli seçki kuruluna sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum. YAŞASIN EDEBİYAT.

  • 17 ay önce

    ne kadar asil bir duygudur insanın kendini, geçmişini ihbarlaması..çok şiirdi

  • 17 ay önce

    çok güzel bir şiirdi günü doldurmuş kardeşim emeğine yüreğine sağlık...sevgiler...