Kabile Yaprakları Sana Doğru

Bir barbut atarlar felçli kollarıyla
parmakları yanmış
bir damla suya düşkün,
hayli yorgun nefessizlikten

Atına neşter vururken,
haydi haydi anlat lütfen
toprağın gücünü,
toprak sen kokar buralarda,
meyve bahçelerinde muziplikler,

acı çikolata ve içkiden başlarını kaldırdıklarında,
şimdi de diline dolanmış bağırmalar için
taze kara sakız tadında
bodur ağaçlara sığınıp sıcaktan korunurken
bitap düşmek kaçınılmaz,

biz bize yaşamı anlatmayız,

kendiliğinden oluşmalı uygarlıklar,
vefasızca yürürken çevresine bakınıp
görmezden gelirken eşitsizlikleri,
kağıt oyunlarında,
kapılan bel soğukluklarında,
yaşam anlatılmaz,

boğmaca mahlukluğumdan haberi yok kimsenin
hep iyimser yaşadım ıslak riskler altında
ışınlarla topa tutulurken boşa çıkmaya
bombeli taraflarını döndüm vücudumun,

vakumla çekilirken
gerisi boş söz,
direnişe fuzuli yaklaşımlardan
batıl itikatlardan çoğu
boynuz merkezli,

sarmalda
dili dönmüş
uzun şeritler halinde siyah
ateş dalgalarıyla yükseliyor
kitabın üzerindeki elin sahibi,

boşanmış insanların hayal dünyasından
lodosla geçiyorken sokaktan bozacılar
safderunluk infilak halinde tuzaklardan budanmış
taksim ediliyor heşerelere tunçlaşmış suretlerde
bugünden yarına çıkmak için yapılan duaları,

tanışırsınız bir gün,
çare yok

her fırsatta dile getirilir
zamanın yetmediği.