Kabîlemden Kovuldum

sonunda geldim işte

bir türlü iyileşmez yaralarımla

geldim

çığırından çıkmış yağmur dışarda

duman-altı dağlardan geldim

kederli bir sarmaşık, şehâdet parmağımda

kabîlemden kovuldum ve burkuldum

iğde kokularından uzak

yıldızlardan daha uzak

anılarda

sevsem: med-cezir olur, dünyanın her yerinde

sevmesem: kalbimdeki fay hatları kırılır

kimin umrunda?

(*): Çıkın, Ekim 2000, Sayı 7

      Eksik Kırlangıç, 2014, İstanbul, 176 sayfa