Kaç Kez Ölmek Lazım

Göçe hazırlıyorum kuşları.
Yerleşik acılara inat.
Sesinden yoksun sabahlara,
maviyi anlatıyorum.
Yüreğimin yangınına su taşır gibi.
...
Öğreniyorum...
Kırık bir kanatla uçmayı değil belki.!
Ama sendelemeden yürümeyi.
Öğreniyorum...
Geceyi kundaklamayı değil.
Kendime masal biriktirmeyi.
...
Ve yaşıyorum işte,
Bağrıma taş basıp,
Kahra kapı olan keder değil,
Bir çocuğun düşünde ki kahramanın,
Umudu sofraya getirmesi sevinciyle.
...
Kaç dem sürer mutsuzluk.?
Yada kaç keder, bir mutluluk eder?
Kaç ayrılık bir kavuşma yapar.?
Kaç hesapsızlık,
Kaç ıskalamadan sonra,
Hedef tutturulur.
...
Söyle be Kadın ( Adam ) ...!
Bir kere insan gibi yaşamak için,
Kaç kez sırtından vurulup düşmek gerekir..?
....