Kaçakkuş

mevsimlerden sonbahar
inceden yağmurlar düşerken geceye
bir kuş konuyor pencereme
alıkoymuş yolundan ıslanmış kanatları
neler çektiğini anlatırki gibi
ürkek ve masum bakışları
gözlerinden süzülen yağmur damlaları
yaşanmışlıklarının gözyaşı olmuş
kaçıp kurtulmak istercesine yorgun
sığınmak istercesine çaresiz
aldım dünyama sevgyle kucaklarcasına
o kadar alıştık ki birbirimize
doğduğu anı varmış gibi gözlerimde
öyle renklendiki küçük dünyam
öncesi siyahbeyazdı sanki herşey
tatlı melodiydi kulağıma sesleri
ruhumun neşesi vardı oyunlarında
heyecanı oldu saatlerimin
canlılık verdi günlerime
mutluluk kattı yaşama
mevsimlerden yaz
bir haziran sabahına açılan gözlerimde
kayboluşu vardı kayıplara
kanat çırptı belirsizliklere
oysaki çok mutluydu dünyamda
kaçak olmuş amacı hayata
beklemelere bıraktı zamanın kucağında
yerin duruyor tüm sıcaklığıyla
nerdesin gel kaçakkuş