Kaçırılmış Trenlere

Kaçırılmış Trenlere


Gece oluyor kararıyor gölgesi bile insanın

al diye uzatıyorsun gönlünü dönüp bakmıyorlar

kurtlu kurumuş bir dal gibi orta yerinden kırıp

saplıyorlar mezar başlarına ışığında Ayın

artık yaşamışsın ölmüşsün ne fark eder

gittiğin yollar da güldüğün yüzler de tuttuğun eller de

haymatlos bir adamın ruhudur bilesin


Uzun zamandır eskiyorum uzun zamandır çürüyor

çıldırmış bir hayat albümünden gülen resimler buluyorum

kopya kalpler çıkarıyorum ense kökümden durmadan

dilime doğru yürüyor zehir zemberek sözler

oturma kalkma yürüme sus konuşma artık boşu boşuna

kime baksam yüzünde bir intizar duası acı tuhaf bir inkisaf

ne yani diyorum şimdi bunu mu bunu mu seveceğim


gülümseyen yüzler sinsi şehir eşkıyalarıyla dolu artık

çatılmış kaşlar gibi gergin hızlı adımlarla yürüyor adamlar

bir köpeğin maskesinden yüzüme aldığım gülücük kadar

kandırmıyor yüreğimi pembe fistanlı candan kadınlar

hep aynı hikayenin kahramanıyım hep aynı masalın giriş bölümü

develer tellal iken pireler berber olur hep ben ise yalın

pirifani bir ananın aklı evvel kel oğlu durum bu kadar net


pespaye bir adamım hatalı üstelik sonsuz ritmik

bozuk düzensiz iç içe dertlerin ardışık keyfiyle gülen damdaki kemancı

onca kalabalığın içinde olabildiğince yalnız bir kibritçi kız

hor kullanıyorum zamanı kelimelerimi ve aşkı onu da biliyorum

yarattığın ayrılığın üstüme düşen payını da aldım bu dünyadan bilesin

şimdi kıyameti bekleyen İsrafil gibi bekliyorum köşemde

Tanrım kim bilir belkide beni tekrar seversin diye



04 Mart 2020 253 şiiri var.
Beğenenler (9)
Yorumlar (3)
  • 4 yıl önce

    Şiirinizi bir solukta okudum. Çok iyi betimlenmiş. Kutluyorum!

  • 4 yıl önce

    Şiir sen ne güzelsin