Kadarmış Hayat

sokağın başında bir çocuk...
saçları katmer katmer
gözleri kristal ve mat

meğer,
kafeste bir kuşun çırpınışı kadar özgürmüş hayat!

her an'ımızda bir yığın lüzumsuz teferruat

çalar saatlerimizi düş'e kurup uyusak,
yine de kabuslarla mı uyanırız gerçeğe
bilmem!
ve keşke bir bilen olsa da sorsak...

sokağın başında bir çığlık...
avazım çıktığı kadar esmer
ve dilimdeki kadar feryat

meğer,
bir göz kırpması kadar uzuncaymış hayat!

her soluğumuza ederi kadar fiyat

ömrümüzü mutluluklara bozdursak,
yine de beş kuruş girmez mi cebimize
bilmem!
ve keşke bir tüccara danışsak...

sokağın başında bir günah...
boyum kadar tövbeler
ve dilim yine ana-avrat

meğer,
kömür karası kadar toz pembeymiş hayat!