Kadeh Gibi

İçi boşalmış bir kadeh gibi
fırlatılıp atılık mı ne yere...

Kristal gibi her tarafı bin parça
çakıl çakıl tuz buz olmuş gönlümün...

Aşığım be işte sana, aşığım
var mı başka bir diyeceğin ?

Peki; senin de, benim kadar cesaretin, var mı ?
Bende aşığım bende seviyorum demeye..

Fırtına boran esip tozan divane deli gönlüm
hiç korkmuyor da senden..

Şaşıyor coşuyor işte sevginle, aşkla,
Bir hikaye, bir roman, bir şiir
veya bir masal bir rüya olmalı bu aşk,

Sana emanetim olsun benim
bu kalbim bu sevgim canım her şeyim
bir bahar gününden bile daha güzelken her yerin..

Dünya değişse her şey yenilense
taş taş üstüne yıkılıp yeniden kurulsa

Yeni bir hayat tarzı oluşsa seninle benim için
yanımda yaşamımda yine de sen, ille de sen..

Sen bu dünyaya değil,
yıldızlara yeni alemlere emanet,
zaman dondu kaldı,
hala seni sayıklıyor olduğu yerde;

Güzelsin,
çok özelsin diye, durup dinlenme, kaç öylece
Böyle daha unutulmaz olursun:
acı dolu, delik deşik divane gönlümde..

(N.K. 17 Kasım 2009)