Kadehteki Kadin

Bu gece yine ben aynı yerde
İkimizi aynı kadehe sığdırdım
Hissetim ki çok uzağımdaki sen ağladın
Gözyaşın yanağını okşayıp kadehime düştü
Ben kana, kana gözyaşlarını içtim

Ben salandım
Sen salandın dünya salandı...

Bir derviş tefini dövdü
Bir rakkasçı kalçasını salladı
Bir fahişe şişirdiği çikleti patlattı
Ben güldüm, gülerken ağladım

Ve dörtnala atlar geçti ömrümüzden
Ben asırlarca yaşlandım
Sen hep aynı kaldın
Sonra bir yıldız kopardım gökyüzünden
Saçlarına taktım alnından öptüm

Bu kadehte sen kal sevdiğim
Bu sarhoş gecemiz bitmesin diye
Tükürdüm güneşi söndürdüm

Hey kadehteki kadın acılarıma dokun
Elimi tut bana gülümse
Ben hayalini kendime esir almış iken
Biliyorsun ki
Ben ölmeden sende ölmeyeceksin
Çünkü bütün sarhoşluklarımda bana eşlik edeceksin