Kaderim

her gün çile her gün azab günüm
ötmez oldu bağımda dertli bülbülüm
dedim bende bir gün olur gülerim
gülmek değil ağlamakmış kaderim

bir güzele deli divane oldum
o beni yarı yollarda koydu
yaşamak sanki zehir oldu
sevmek değil yanmakmış kaderim

o kendine oyuncak arıyormuş
beni sevgili değil dost sayıyormuş
benimle yıllarca oynuyormuş
aşk değil çileymiş " kaderim "

develi köyü
pamukkale
denizli