Kadın
Rüzgara sığmadı ve düştü adın
Tohum gibi bende büyüdün kadın
Yaprak oldun çiçek oldun dal oldun
Bahar hayalimde bir muhal oldun
Dilimde varlığın hep aromaydı
Gözlerimde uçsuz panoramaydı
Mizan tartamadı kaldım arafta
Akıl bir tarafta kalp bir tarafta
Sardı bedenimi düş yangınları
Bir yanım yeşildi bir yanım sarı
Ah işte seninle çıktım kendimden
Beni bulamadı yüreğimde ben
Şimdi uçurumun tam ucundayım
Günahım, şeytanın avucundayım
Ölümdü peşinden yürümek kadın
Vur öldür vur öldür buysa muradın
👍 Biz unutuyorken şiirimizin özünü ve unutuyorken o iki beytin gücünü şair her şiirinde hatırlatıyor bize. Aslında çoğumuz unutmuyoruz ama hece ile yazmak engin duygu dünyamızı iki dize içerisine sığdırmak kolay değil yani her babayiğidin harcı değil. Kendi adıma şiir konusunda başarılı olduğum söylense de işin teknik kısmında ne kadar yetersiz olduğumu anlıyorum şairi okuduğumda Söz rüşveti değildi söylediklerim gerçekten başarılı ve duygulu bir eser okudum.
Tebrik ve takdirle...