Kadın

Ey kadın,

gökyüzü olsun,yıldız toplarken elin

okyanus olsun,maviliklere bakan gözlerin

şiir olsun edebiyatı var eden dilin

okurken her mısranı

söyle neden,

neden önünde eğilmeyeyim...

Şu çınar ağacının altında gölgem

gövdesinde kalbim

sen varsın ki var nefesim,yüreğim

söyle neden,

neden önünde eğilmeyeyim...

Sol yanıma düşen kor'sun sen

her yöne açılan yol'sun sen

en güzel hissim,en özel duygum,

davam,canıma can katan yön'sün sen

söyle neden,

neden önünde eğilmeyeyim...

Her karşıma çıktığında tebessüm ediyorsa yüzüm

yanımda olduğunda bitiyor ki tasam,derdim,kederim

kırmızı halılar sererek geliyor sana elim,ayağım,tüm bedenim

söyle neden,

neden önünde eğilmeyeyim...

Sen dost,

ana,bacı,kardeş,yar,yarenim

sen ey yaşayan en ulu varlık, başımın tacı ömrüme ömür verenim

bütün soyların en soylusu kutsalım, kıymetlim

söyle neden,

neden önünde eğilmeyeyim...

Yaşam,

rahminde başlayan ve toprakta nihayetlenen

işte beni çağırdığın ve gömdüğün yerdeyim

elini öpüyor, yüreğime basıyor minnet duyarken sana her zerrem

söyle neden,

neden önünde eğilmeyeyim.