Kadın

yagmurlu ve rüzgarlı bir hava,
canım da istemiyor hiç dışarıya,
arasıra bakınıyorum pencereden,
bir mendil satan çoçukları görüyorum,
bir de yuvasız,garip,üşüyen kuşları,,,,
belki onlar benden mutlu
bir bekleyenleri var en azından,,,,,,,,

karısı olmalı insanın,
herşeyi paylaşabilecegi,,,
çoçuklar olmalı,,
dagıtmalı evin dört bir yanını,,,,
bazen de kıskanmalı,
birbirlerini,,,,,,

ne kadın sesi var şu evde ne çoçuk,
herşey yapayalnız,eşyalar da ,,,,
bir el uzanan yok üzerlerine,
ortalık da darmadagınık öylesine.......

dumanın tütmese,
kapını açan olmaz, bu şehirde,

malmış mülkmüş,alın,hepsi sizin olsun,,
sevgiyi almaya gücünüz yetebilir mi,,
ya bir kadını,,,,,
ondan kıymetlisi var mı..........