Kadın / Adam II

Ben seni acılarından sevdim adam.
Ben senin acılarınla büyüdüm.
Kalbin kan toplamışken çiçekler ektim.
Kalbinin çiçeklerine sabırla sevgi üfledim.
Bekledim adam,
Kurumasın diye ektiklerim,
Kalbine bahçıvan olup yıllarca bekledim...
Ben seni beklerken hiç gülerken görmedim.
İşte bu yüzden ben sana gülüşümü verdim adam.
Gülüşüm ömrüne emanet...
Güldüğüm her an sana şimdi.
Yalnızca senin için...




Dört bir yanım karanlığa bulanmış,
Issız bir geceydi.
Uçurumun kenarında,
Ha düştüm,
Ha düşecektim...
Ama sen göğüs çeperini rüzgara siper ettin.
Bana gelişin bir tesadüf değildi.
Üstüne üstelik doğum günümdü.
Daha önce rastlamadığım,
Bir koku doldu odama.
Cennetten dedim.
Cennetten...
En derinime çektikçe,
Huzur doldu her yanım.
Yeni doğan bir bebek misali,
Bir anne kokusu gibi,
Bağlandım o kokuya.
Kalbimin en hücra köşesine dokundun.
Ne bir karanlık kaldı,
Ne de kuru bir toprak.
Aşkı, sevdayı ellerinle ektin.
Bekledin sabırla,
Aylarca,yıllarca bekledin.
Hüzün kokan yüreğim,
Aşkınla kokmaya başladı.
Kalbimin tınısını hissetikçe,
Mutluluğu gamzelerinde yaşadım.
Ve sen...
Bir kadının doğurup,
Diğerinin ise,
Öldürdüğü on yılın ardından,
İyi ki doğdum dememe neden oldun.
İliklerimde sevgisini hissettiğim kadın,
Sen de iyi ki doğdun kalbimde...

Melike-Yusuf Şan