Kadın Gözüyle

kadın gözüyle baktım karşı kaldırıma
yaşam mücadelesi içinde bir hayat pazarı
dişlerini bilemiş zor geçen her ilmeğe
sadece önündeki tezgahı
kimseye çevrilmeden,ay gibi beyaz yüzü
çetin bir savaşla,satabilme derdinde

ayağında naylon terlik
üstünde basmadan elbise
öyle beyaz ki yüzü,güneş vurdukça parlıyor
o güzel yosun yeşili gözleri
içinde belli,nice çocuklar büyütüyor
bir kaç kuruş biriktirip
hasta anasına kavuşacak
bu memleket hasreti,artık son bulacak

bulguru,şekeri,peyniri kaç para edecekki
bu topladıklarıyla nereye gidecekk ki
güneşin kızgınlığıyla,hırslanıp kızarıyor
parayı denkleştiremedikçe
öfkesinden deliriyor
küçük kızı,eteklerini çekiştiriyor
acıktım diyor
kadın ise sürekli terlerini siliyor
simit aldı biraz sonra
kızının karnını doyurdu
bu önündeki tezgahı,kadını oldukça yordu

savaş açlık gurbetlik,genç yaşta
binmiş kadının üstüne
kadının hayattaki değerleri
çocukları,onuru ve iffeti
işte şükrettikçe,tek kalan nimeti

alnı secdeye beş vakit vardıkça
belli nuru saçılmış güzel yüzüne
sadaka istemiyor,açlıktan ölse bile
gururu yelken açmış,ezilmişliğe
çarkı tek başına döndürüyor
kadınlığıyla bunca çirkefliğe


şöyle bakıp geçmek gelmedi içimden
elini ver kardeşim
bulguru,pirinci,şekeri bölüşelim
satalım neyin varsa beraber
anneni daha fazla bekletmeyelim

bir tezgah aç yanında bana
hayidi kardeşim,hepimize pazar ola


not:bu yaşanmış gerçek,bir olaydır.
şu an,kendisi gurbetteki annesine kavuştu.