Kadınım

Varsın budadıkça sürgün versin acılarımız
Gamzen intiharıdır can sıkıntılarımın
Varsın sana hediye ettiğim yıldızlar bile kayıp gitsinler bir bir
Lokma lokma yerken zaman ömrümü
Hayatın karşısına çıkıp Deli Dumrul gibi
İsteyebilir miyim ondan benden aldıklarını?




Ey ruhu gözlerinden parlayan kadınım
Ey zaman geçtikçe azalan güzelliğiyle
Beni kendine daha çok bağlayan kadınım
Bil ki nasırlı ellerimle korudum ailemizi
Kendileri gibi pırıl pırıl olsun istedim çocuklarımızın lokmaları
Belki gurur duymayacaklar benden
Ama ben çocukları onlardan gurur duysun istedim




Hadi şafağı saralım üzerimize
Yandığımızı söylesinler
Varsın gemisini kurtaramayan kaptan desinler
Namusumuzla boğulalım yeter ki
Yol almaktansa çirkeflik denizinde
Varmaktansa köle pazarı kurulu bir rıhtıma
Umudumuz olsun katığımız, kuru ekmeğe

//Tüm namuslu anne babalara//