Kadınlar Gününüz Kutlu Olsun Erkekler

işimize gelince sevdiğimiz
gelmeyince sövdüğümüz
coplayıp dövdüğümüz
bazen kölemiz
bazen de gölgemiz olarak gördüğümüz
evde, ofiste...bağda, bahçede
sokakta, tarlada, fabrikada
ırgat gibi çalıştırıp...iliklerine kadar sömürdüğümüz
kadınlar;
ana(larımız!), yavuklu(larımız!),
eş(lerimiz!), dost(larımız!),
kız(larımız!), kardeş(lerimiz!),
Sevgili(lerimiz!)...can yoldaş(larımız!)

bizim için deli divane,
etrafımızda pervane olsun istediğimiz
soğuk camlara yapışıp
sıcak hayallerle soluksuz izlediğimiz
her an her santimetresini
kâh servet...kâh şehvet olarak düşlediğimiz
bir mal etiketler gibi
metresler, cariyeler, fahişeler olarak fişlediğimiz
sonra da
namus elden gitti diye...şişlediğimiz
gömüp taşladığımız...
kadınlar;
ana(larımız!), yavuklu(larımız!),
eş(lerimiz!), dost(larımız!),
kız(larımız!), kardeş(lerimiz!),
Sevgili(lerimiz!)...can yoldaş(larımız!)


üzüm salkımı gibi...erkek evlatlar doğurtup
kirli savaşlarda oğullarını öldürdüğümüz
bedenini, kimliğini, sağlığını elinden alıp
umutlarını, düşlerini söndürdüğümüz
bir yandan kadın hakları deyip
öte yandan
taciz, tecavüz ve zulümlerle
yaşayan ölülere döndürdüğümüz...kadınlar...

uğruna dağlar delip çöller aştığımız
özgürleştirme yerine, evcilleştirmeye çalıştığımız
her türlü şiddet ve ayrımcılığı yapıp
bir küsüp bir barıştığımız
ağlamasına, gülmesine, konuşmasına, susmasına
üzülmesine, sevinmesine,
yatmasına, kalkmasına karıştığımız
kadınlar;
ana(larımız!), yavuklu(larımız!),
eş(lerimiz!), dost(larımız!),
kız(larımız!), kardeş(lerimiz!),
Sevgili(lerimiz!)...can yoldaş(larımız!)


bir yıldız sönse
bir bebek içini çekse
bir garip boynunu bükse
bir kuşun yuvası bozulsa
bir gülün yaprağını dolu vursa
bir karıncanın narin ayağı kırılsa
ateş olup alev alev yanan
yüreklerini oluk oluk sızı kaplayan
analarımız, yavuklularımız
eşlerimiz, dostlarımız
kızlarımız, kardeşlerimiz
sevgililerimiz...can yoldaşlarımız
kadınlar... kadınlarımız...

'şayet varsa, kadınlar gününüz kutlu olsun...! ! ! ! '

/aynaya bakan bebekler misali
gerçeği hayal...hayali gerçek sanıp
önce...dünya biziz dedik
sonra güneşinizi istedik
ama hâlâ gözlerinizde...salkım saçak umut ışığı var
çünkü dünya büyüklerin değil
bebeklerinmiş...bilemedik.../

affedin bizi...Kadınlar...kadınlarımız...

bilin ki...!
//yalanda sevgi yeşermez
her ağlayış ıslak değildir
avı için ağlayan timsahın gözyaşları içilmez...//

8 Mart 2001


bez bebekler de üşür,çatım&baskı yay,ank,2006