Kafa Karışıklığı

kendimle kavga etmekten dünyadan koptum
cebelleştim yok yere herşeyle
olur olmaz meselelerle
sonucunu dahi öğrenemeyeceğim olaylarla
boş yere uğraştırdım kendimi

bi sebebi olmalıydı tabiki
peki ne?
cevap verebilecek durumum yoktu
ama nedense herşey değişti
ne kavga kaldı geriye
ne cebelleşme boş yere

***zamanın en güzel anlarını yaşamaya çalışıyorum
yada nasıl denir tadını çıkarmaya çalışıyorum
o kadar özlemişim ki seni,sesini,gülüşünü
hatta kafa karışıklığını
sanki hiçbir şey umrumda olmuyor o an***

ne oldu bana demeye kalmadan
frenliyorum kendimi
hele bir dur düşün diyorum
soğuk davranmaya çalışıyorum
ama neden?
neden bu korku

yine çelişiyorum kendimle
enerji kaynağımı bulmuşken
niye uzak davranayım diyorum
nedense hep kendi kendime söyleniyorum

hani kavgam bitmişti
neden bu kafa karışıklığı
ne bu kadar kafanı karıştıran
yada benim aklımı yerinden alan
ne bu soruların cevabı

cevabından kormak istemiyorum artık hiç bir sorunun
üzüntüye yer kalmadı sanıyorum yüreğimde
birini üzmeye hakkım yokken
hele bir de seni hiç üzmek...