Kafamızı Gömmesek Kuşlar Gibi Kumlara
Sokak çocuklarının hüzünleri çok fazla
Geçmişte mutlulardı,yüreklerindeki hazla
Bakmamıştı insanlar gelipte yüzlerine
Onlarda bir gün çıkar vatanın düzlerine...
Ağlamayıpta sakın,birşeyler yapmak lazım
Sizin isimleriniz,ismail,ali,hazım
Köprülerin altında yatarak gün geçermi
Senin düşüncelerin,senle birgün göçermi...
Gece neler yapmıştı,hiç bileniniz varmı
Evlerini bırakta,köprü altları darmı,
Elimizi uzatıp yardım etsek onlara
Kafamızı gömmesek kuşlar gibi kumlara...
Ahmet abim, diğer şiirleriniz gibi yine içten samimi bir şekilde bir yaraya parmak basmışsınız. İnsanı üzen, geren bir yara!... bu konuda konuştukça insanın içi daralıyor. en iyisi â?? tebdil-i kelamâ? eylemektir. bir kez daha tebrikler
tebrik ederim hemşerim ülkenin gerçekten kangreni olan bir yaraya el atmışsın kalemin daim olsun
elbette yardım etsek tabi çok güzel olur onlar bizlerimizin kardeşi biliyormuyuz ki yarın aynı durumu yaşamıyacağımızı ama nedense hep görmezden geliyoruz sanırım önce ben diyoruz önc şu bencilliği üstümüzden bir atsak her şey daha bir güzel olur bu insanlar bizim insanlarımız yüreğine sağlık abim
👍👍👍
ustadım nede güzel yazmışsın ama türkiye öyle bir hale geldiki etrafımaza bakmayı bırak en yakınımızı dahi göremiyoruz evet hepimizin ayıbını kaleme almışsınız yüreginize kaleminize saglık👍👍
Mütemadiyen kanayan yara onlar..
tebrik ve takdirimle saygılar