Kağıt Parçaları

Gözümün ucunda bir siyahlık belirdi

Çoğalan ayak sesleri

Azaldı birden bire

Kendimi

Ay ışığına bakarak buldum

Esmeyen rüzgarı çağırdım

Yarım bırakılmış şarkıyı söyledim

Kulağımın dibinde keşkelerin çığlıkları belirdi

Ve ben o sesin içinde kayboldum.

Gündüz kuşları gitmiş,

Yerlerine gece kuşları gelmiş

Sokak lambasının etrafına

Bütün hayaller toplanmış

Anladım

Sabaha kadar dinlenecekler o vakit

Anladım

Günün ilk ışıklarıyla

Birilerinin umudu olacak.

Denizin hafif durgunluğuna

Ağır pişmanlıklar karışıyor

Düşünmeden edemiyorum

Hangi yollar bekliyor beni

Uzun yol mu ?

Yorucu ve zorlu yol mu ?

Yokuş yol mu ?

Ceplerime doldurduğum kağıt parçalarını

Bu gece birleştirebilseydim

Uçak yapıp verecektim çocuklara

20.06.2025