Kahrımı Lütfuna Yorma Be Hayat

Ben usandım böyle kahır çekmekten
Dünyanın namert yüzüne kandım
Ben usandım taşa tohum ekmekten
Vefasız aşkların sözüne kandım

Çare bulamazsın niye sorarsın
Neden beni hala dertle sınarsın
Ömrüme atılan en ağır zarsın
Kahrıma lütfünü yorma be hayat

Boş yere gönlümü dağlama hayat
Darağacına bir ilmekte sen at
Ciğerim parçala bir de sen kanat
Ben her gördüğümü bir insan sandım