Kahrolası Mum

aşk denizde kaybolmak gibidir,
kum ile rüzgarın buluşması tıpkı,
ayrılık gözyaşların rüzgarla kuruması,
hepsi bir tutam toprak adeta,

geldinmi ya arkana bakma,yada gelme,
elbet yok olacak avuçlarımızda zaten,
hepsi sadecde geride kalan boş bakış,
gözler ağlamaklı,yürekler bitkin,

şimdi bahar mevsimi derim sana,
yaprakların dökülmesi ile anlatırım,
derdim yanmayan kör olası mum ışığı,
esinti aldı kırılan dalımı bedenimden,

biraz sonbahar,biraz akan ırmak aşkım,
sonbahar seni alır yanımdan,
ırmak ağlar peşin sıra ardından,
aşk dediğimde yollar uzar uzar gider,

zifiri karanlık alır hertarafı birden,
gözlerim kapadım açtım kapadım açtım,
hayatı o esnada anladım aşkım,
kahrolası mum yanmıyor ki anlamadım,

biliyorum uyanmam gerek artık,
musalla taşınamı yatırıldım,anlamadım ki,
kör olası mum ondan yanmazmış aşkım,
zifiri karanlık olmuştu ki zaten,
gözlerim sana hiç bakmamış ki aşkım.
hııh....