Kahroluyorum

Bu yangın nedir içimdeki bilemedim
Kar beyaz günlerim gitti
Çamurla doldu hayatım sanki afet yeri
Yıldızlar kaymaz oldu
Dileklerim tutmaz
Her doğan güneş yeni bir umuttu
İmkansız sabahlarla doldu ömrüm
Ulu bir çınardın hayalet zamanlarda
Şimdi kardelenler var yerinde
Onlarda umutsuz karın altında
Çiçekler bir başka kokuyor,yağmur bir başka yağıyor
Ay bir başka bakıyor sen gittin gideli
Hepsi aslını alıyor suret bakışlarda
İçimdeki acı bir volkan misali
Lavlar fışkırıyor yakıyor bedenimi
Şimdi sensizliğe alışıyorum
Yabancı,yabani yüzlerde gül yüzünü arıyor
Bulamadıkça daha da kahroluyorum